[line]
Διάρκεια: 137′
Πρωταγωνιστούν: Hugh Jackman, Anne Hathaway, Rusell Crowe, Sasha Baron Cohen, κ.α.
Η καινούργια ταινία σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Όσκαρ Τομ Χούπερ – που μας έδωσε την πολυβραβευμένη ταινία Ο Λόγος του Βασιλιά – συνιστά μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του πολύ επιτυχημένου θεατρικού μιούζικαλ Οι Άθλιοι (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορος Ουγκώ), το οποίο, έχουν παρακολουθήσει πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι σε 42 χώρες. Το έργο εστιάζει στις προσπάθειες του πρωταγωνιστή Γιάννη Αγιάννη (Χιου Τζάκμαν), ενός πρώην καταδίκου, ο οποίος προσπαθεί να επανεντάξει τον εαυτό του στην κοινωνία, καταλήγοντας να γίνει δήμαρχος μιας πόλης της Γαλλίας, μολονότι σε όλο το έργο καταδιώκεται από τον αδίστακτο αστυνομικό Ιαβέρη. Μετά από χρόνια ο Αγιάννης γνωρίζει τη Φαντίν, η οποία, αφού απολύθηκε από το εργοστάσιο όπου δούλευε όταν μαθεύτηκε ότι έχει εξώγαμο παιδί, κατέληξε στην πορνεία. Πριν πεθάνει, η Φαντίν παρακαλά τον Γιάννη Αγιάννη να φροντίσει το παιδί της, τη μικρή Κοζέτ. Τότε όλα αλλάζουν για τον ήρωα, ακόμα μια φορά.
Για ακόμα μια φορά έχουμε διασκευή του περίφημου έργου του Βίκτωρ Ουγκό (ειτε πρόκειται για σινεμά ή θέατρο) και αυτή την φορά με τον σκηνοθέτη του θριαμβευτή των προπέρσινων Όσκαρ King’s Speech φαίνεται ότι πηγαίνει με φόρα για πολλά βραβεία.
Εκτός του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη (ο οποίος παραδόξως είναι εκτός υποψηφιοτήτων όπως και οι Άφλεκ, Ταραντίνο για ένα περίεργο λόγο) έχουμε τους Χιού Τζάκμαν (δίκαια υποψήφιος για Όσκαρ Α’ Ανδρικού) και την Αν Χάθαγουέι για Β’ Γυναικείου (με μικρή εμφάνιση βέβαια, αλλά η ερμηνεία της στο I dreamed a dream είναι εξαιρετική) σε μια φοβερή παραγωγή, που δικαιολογεί και τον ντόρο και τα χρήματα που έπεσαν. Να πώ την αλήθεια λάτρης των μιούζικαλ δεν είμαι, ωστόσο αυτή η ταινία (που δεν έχει καμία σχέση με αυτή του 1998) είναι τόσο καλογυρισμένη και εντυπωσιακή που είναι δύσκολο να σε αφήσει αδιάφορο.
Το 99% είναι τραγούδια φυσικά, ακόμα και οι πιο απλοί διάλογοι, ωστόσο αυτό δεν εμποδίζει σε καμια περίπτωση την παρακολούθηση και την εξέλιξη της ταινίας, με εξαίρεση (προσωπική άποψη) 2-3 σημεία που κάνει μια μικρή “κοιλιά”. Πέρα του Τζάκμαν και της Χάθαγουέϊ, υπάρχει ο στιβαρός αλλά όχι και τόσο πετυχημένος φωνητικά Ράσελ Κρόου, οι Σάσα Μπάρον Κοέν και Έλενα Μπόναμ Κάρτερ που δίνουν πιο αναλαφρο τόνο.
Εντυπωσιακά σκηνικά και πολύ καλές ερμηνείες-εκτελέσεις τραγουδιών (ο Ράσελ Κρόου λίγο μας τα χαλάει) συνθέτουν το όλο εγχείρημα για μια ταινία που διαθέτει επίσης ένταση, δυναμική σκηνοθεσία, συγκίνηση και γέλιο ακόμα. Αξίζει να την δεί κανείς και αν ήταν ελάχιστα πιο σταθερή σε ρυθμό θα μιλούσαμε για ένα αριστούργημα, αλλά αυτό δεν μειώνει την προσπάθεια και πρόκειται για μια σπουδαία παραγωγή.
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]