Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΚριτικέςΚριτική για την ταινία Motherless Brooklyn

Κριτική για την ταινία Motherless Brooklyn

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 6 Average: 4.8]
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 6 Average: 4.8]

[line]

[dropcap]N[/dropcap]έα Υόρκη, 1957. Ο Lionel Essrog (Edward Norton), ένας μοναχικός ιδιωτικός ντετέκτιβ με σύνδρομο Τουρέτ, αναλαμβάνει να διαλευκάνει τον φόνο του μέντορα και μοναδικού φίλου του, Frank Minna (Bruce Willis).

  • Γράφει ο Παναγιώτης Πυλαρινός απο το CinemaFiles

Έχοντας λιγοστά στοιχεία και ένα ψυχαναγκαστικό μυαλό στη διάθεση του, ο Lionel ανακαλύπτει τα καλά φυλαγμένα μυστικά που κρατούν σε ισορροπία τη μοίρα ολόκληρης της πόλης. Σε μία μυστηριώδη διαδρομή από τα ποτισμένα με τζιν τζαζ κλαμπ του Χάρλεμ ως τις σκληρές φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν και τα πολυτελή σαλόνια των εμπόρων εξουσίας, ο Lionel έρχεται αντιμέτωπος με κακοποιούς, διαφθορά και τον πιο επικίνδυνο άνδρα της πόλης για να τιμήσει τη μνήμη του φίλου του και να σώσει τη γυναίκα που μπορεί να αποδειχτεί σωτήρας του.

Έχουν περάσει 20 χρόνια από την τελευταία σκηνοθετική δουλειά του Norton , πίσω στο μακρινό 1999 , με την ταινία Keeping The Faith , στήν οποία μάλιστα συμπρωταγωνιστούσε με τον Ben Stller. Στο διάστημα όμως που μεσολάβησε , μια άλλη ιδέα του είχε πάρει το μυαλό , την οποία δεν εγκατέλειψε ποτέ και για τίποτα: μια κινηματογραφική προσαρμογή του μυθιστορήματος Motherless Brooklyn του συγγραφέα Jonathan Lethem. Μετά από ένα μακρύ και σκληρό αγώνα, η έκδοση του Norton, για ενα κομμάτι της περιόδου των ‘50s – της αρχικά σύγχρονης αστυνομικής ιστορίας (το μυθιστόρημα διαδραματίζεται τη δεκαετία του ’90) – επιτέλους θα βρεί τον δρόμο του … πρός την σκοτεινή αίθουσα.

[image type=”none” float=”none” src=”https://www.cineramen.gr/wp-content/uploads/2019/11/motherless-brooklyn-3.jpg” info=”none” info_place=”top” info_trigger=”hover”]

Στο Motherless Brooklyn βλέπουμε τον Norton, “τριπλό”, καθώς γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ως Lionel Essrog. Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ που δουλεύει κάτω από το άγρυπνο μάτι του αφεντικού του, Frank Minna (Willis) και που ξεκινά μια έρευνα πολύ προσωπική και δύσκολη από ό,τι έχει αναλάβει μέχρι τότε.

Στην καρδιά αυτής της σχολαστικά δομημένης αστυνομικής ιστορίας βρίσκεται μία ξεχωριστή και αιχμηρή εκδοχή του noir σινεμά -ένας άντρας οδηγείται στα πιο σκοτεινά μέρη της Νέας Υόρκης του 1957 από την ανάγκη να καταλάβει τον κόσμο που τον έχει αφήσει στο περιθώριο. Πρόκειται για τον Lionel Essrog, έναν ήρωα, του οποίου η διαταραχή θα τον είχε κανονικά αποκλείσει από τις κλασικές αστυνομικές ιστορίες, αλλά στην περίπτωση αυτή βρίσκεται στο επίκεντρο και παλεύει με το χάος και την ευαισθησία.

Όταν ο Lionel προσπαθεί να βρει τον φονιά του μόνου ανθρώπου που νοιάστηκε για αυτόν, του αφεντικού του Frank Minna, βυθίζεται βαθιά στο σκοτάδι της πόλης. Η παρόρμηση του να βάζει τάξη στο χάος, να συναρμολογεί ξανά ό,τι έχει διαλυθεί, τον οδηγούν στην ίδια τη δομή της Νέας Υόρκης. Η αναζήτηση για δικαιοσύνη γίνεται μία οδύσσεια που τον εμπλέκει με τις δυνάμεις όχι μόνο της φιλοδοξίας, της απληστίας, της μισαλλοδοξίας και της εξουσίας, αλλά και τη δύναμη της μουσικής και της συναισθηματικής σύνδεσης.

[image type=”none” float=”none” src=”https://www.cineramen.gr/wp-content/uploads/2019/11/motherless-brooklyn-2.jpg” info=”none” info_place=”top” info_trigger=”hover”]

Ο Lionel θα μετατρέψει την αναζήτηση του φονιά του Minna στη μάχη με έναν γίγαντα: τον Moses Randolph (Alec Baldwin) , τον φιλόδοξο εργολάβο που ξαναφτιάχνει την πόλη. Στον Randolph, ο Lionel ανακαλύπτει ένα έγκλημα πιο βαρύ από οτιδήποτε του είχε μάθει ο Minna, αποκαλύπτοντας διαφθορά, διάκριση και ολοσχερή καταστροφή γειτονιών, που λάμβανε χώρα ανενόχλητη, καθώς η πόλη μεγάλωνε προς όφελος μερικών και σε βάρος άλλων , σε μια Νέα Υόρκη που χτιζόταν μέσα από διεφθαρμένες συμφωνίες, ρατσιστικές τακτικές και αντιδημοκρατικές διαδικασίες.

Το Motherless Brooklyn είναι ένας πανέμορφος φόρος τιμής στα φίλμ noir …. Stop! Κανείς δεν κάνει τέτοιες ταινίες πια, τουλάχιστον όχι σε μια φόρμα τόσο “καθαρή” και ακριβής όσο το σενάριο και η σκηνοθετική κατεύθυνση του Edward Norton το επιτρέπουν. Κάθε κομμάτι αυτής της ιστορίας αντηχεί στην αυθεντικότητα. Από τη σχεδίαση κοστουμιών της Amy Roth μέχρι τον πλούσιο σχεδιασμό της Beth Mickle, ενω το βλέμμα και η αίσθηση της δεκαετίας του ’50 της Νέας Υόρκης λάμπει μέσα από το μάτι του διευθυντή φωτογραφίας Dick Pope. Το 1957, τη χρονιά που ο Norton τοποθέτησε την ιστορία, το noir καταξιώνεται στο Hollywood και γίνεται το όχημα που αμφισβητεί τις κοινωνικές νόρμες. Αναδυόμενοι από τη χαμένη αθωότητα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ήρωες του noir είναι ένα μείγμα μελαγχολίας, ενοχής και θυμού. Για τον Norton , το noir εξερευνά ακριβώς αυτό το σκοτάδι καλύτερα από κάθε άλλο είδος.

Σε συνδυασμό με το απολαυστικά νωχελικό και ατμοσφαιρικό jazz soundtrack (και με ενα ολοκαίνουριο τραγούδι απο τον Thom Yorke) , που συνέθεσε ο Daniel Pemberton, κάνει το Motherless Brooklyn μια ταινία η οποία ανοίγει ένα παράθυρο σε έναν άλλο τόπο και χρόνο. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό, καθώς ο διάλογος σε μια ταινία όπως το Motherless Brooklyn είναι εξίσου σημαντικός. Στα λάθος χέρια κάθε λέξη μπορεί να “έπεφτε” στο κενό , και ο εσωτερικός μονόλογος που αφηγείται o ήρωας να εκτροχιάσει την ταινία. Και όμως, ο Edward Norton ξέρει ακριβώς τι να κάνει με το υλικό που έχει στα χέρια του – ενα καλογραμμένο και με αρκετές διακλαδώσεις και έξυπνα twist σενάριο – , ο οποίος έξυπνα αφήνει τη διαταραχή του Lionel να προσθέσει μια ξεχωριστή πτυχή στη ζωή του, αντί αυτή της λύπησης. Ο εσωτερικός μονόλογος του μάλιστα σε όλη την διάρκεια της ταινίας μας βοηθά να βλέπουμε την προσωπικότητα του χαρακτήρα πολύ ξεκάθαρα , ενω με την “κατάστασή” του προσθέτει έξυπνα γκάγκ και βάθος στόν ήρωα του.

[image type=”none” float=”none” src=”https://www.cineramen.gr/wp-content/uploads/2019/11/motherless-brooklyn-5.jpg” info=”none” info_place=”top” info_trigger=”hover”]

Ο Norton έπισης ξέρει το σωστό τρόπο ώστε να πάρει το καλύτερο και απο το υποστηρικτικό cast στήν πρόθεσή του να κάνει μια ταινία παρόμοια με τις ασπρόμαυρες κλασικές ιστορίες noir. Το στολίδι των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των χαρακτήρων αυτής της ταινίας είναι σίγουρα η στιγμή όπου ο Lionel του Norton αλληλεπιδρά με τη Laura της Gugu Mbatha-Raw, μια γυναίκα που ενδιαφέρεται για την έρευνά του.

Αυτή η σχέση είναι κάτι που “βγάζει” το Motherless Brooklyn εκτός από ένα κλασικό noir φίλμ με έναν αρκετά δραματικό τρόπο. Ο χαρακτήρας της Laura δεν είναι η κλασική femme fatale που θα ρίξει τον Lionel με μια μόνο ματιά, είναι κάποια που θα παίξει σημαντικό ρόλο στο “παιχνίδι” που παίζεται. Καθώς αγωνίζεται για να καταλάβει πού ακριβώς χωράει, ο Lionel προσπαθεί πραγματικά να την προστατεύσει, ενώ κάνει τη δουλειά του, και ο κινηματογραφικός χρόνος μεταξύ αυτών των δύο χαρακτήρων είναι κάτι που αξίζει την προσοχή σου.

[image type=”none” float=”none” src=”https://www.cineramen.gr/wp-content/uploads/2019/11/motherless-brooklyn-6.jpg” info=”none” info_place=”top” info_trigger=”hover”]

Όλα τα παραπάνω είναι μόνο ένα μέρος της πολύ σύγχρονης ευαισθησίας που περιλαμβάνεται και σε αυτά που έχει να πει το Motherless Brooklyn, μέσα στα στοιχεία της περιόδου που ο σεναριογράφος / σκηνοθέτης του αποφάσισε να χρησιμοποιήσει για να πει την ιστορία του. Αντί να γίνει μια -ακόμα- απομίμηση ενός σχεδόν ξεχασμένου φιλμικού είδους, γεμάτο πολιτικά μηνύματα για τον σημερινό κόσμο, ο Edward Norton κρύβει την πρόθεσή του με ξεκαθαρή ματιά. Χρησιμοποιώντας την πραγματική ιστορία της Νέας Υόρκης ως έμπνευση, δημιούργησε μια ταινία που λειτουργεί ως μυστήριο και μέρος μίας ιστορικής ανατομής, χρεώνοντας στο Motherless Brooklyn ένα είδος ακτιβισμού που είναι επίσης ευχάριστο και ως ένα απλό κομμάτι κινηματογραφικής ψυχαγωγίας, με έξυπνα και απολαυστικά “cool” σκηνοθετικά τρικ, που γοητεύουν βαθιά και κάνουν τον θεατή μέρος της ταινίας από το πρώτο λεπτό.

Με δολοφονικό ένστικτο όπως αυτό των “ασπρόμαυρων” ντετέκτιβς , ο Edward Norton και το cast του , παρέδωσαν μία από τις καλύτερες ταινίες του φετινής χρονιάς. Το Motherless Brooklyn είναι μια ιστορία του να ζείς στο περιθώριο. Είναι επίσης και ένα κομμάτι noir μυθιστοριογραφίας που διατηρώντας τη συνηθισμένη έντονη ενέργεια γύρω από αυτό, εκτιμά την ευαισθησία και την ανθρωπιά των χαρακτήρων της. Ένας πανέμορφος φόρος τιμής στο “film noir” με τούς γνωστούς αντιήρωες ως πρωταγωνιστές και ένα ευγενές όραμα μιας ιστορίας, που κάνει το Motherless Brooklyn μια σπάνια και “υπνωτική” ταινία και ενα είδος όπου οι περισσότεροι νόμιζαν οτι ήταν χαμένο. Σ’ όλα τα παραπάνω η ταινία του Norton παίρνει ενα “λίαν καλώς”. Όχι άριστα, καθώς λαθάκια υπάρχουν, μια-δυο υπερβολές, λίγο δουλίτσα στο μοντάζ (στήν τρίτη πράξη) ή ακόμα και λίγη ευκολία στο “κλέισιμο” της υπόθεσης. Στήν τελική, όμως… σε νοιάζει; Σε ενα φίλμ που ρέει σαν ποταμάκι (136΄ , ούτε που τα κατάλαβες), με την στρωτή και ενδιαφέρουσα πλοκή του , παρέα με την σωστή ανάπτυξη στους χαρακτήρες του… ο Norton στο “πουλάει” εσυ το αγοράζεις και μένεις και ευχαριστημένος. Αλλά και πάλι όπως θα σας πει ένας οποιοσδήποτε καλός -κινηματογραφικός- ντετέκτιβ: είναι εκπληκτικό αυτό που μπορείτε να βρείτε εάν ξέρετε πού να κοιτάξετε. Και αυτό ισχύει και για την ταινία του Edward Norton.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★★☆

– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:

[line]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Διάρκεια” open=”false”] [counter num_start=”0″ num_end=”144″ num_prefix=” ” num_suffix=”” num_speed=”5″ num_color=”#9b59b6 “text_above=”Διάρκεια” text_below=”Λεπτά” text_color=”#000000″] [/accordion_item][/accordion]

[accordion id=”my-accordion”] [accordion_item parent_id=”my-accordion” title=”Πρωταγωνιστούν” open=”false”] [icon_list] [icon_list_item type=”check”] Edward Norton [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Willem Dafoe [/icon_list_item] [icon_list_item type=”check”] Bruce Willis [/icon_list_item] [/icon_list] [/accordion_item][/accordion]

[line]

Motherless Brooklyn Trailer [feature_headline type=”left, center, right” level=”h2″ looks_like=”h4″ icon=”youtube-play”]

[line]

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]

 

Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ