[line]
Διάρκεια: 95′
Πρωταγωνιστούν: Olaff Darri Olaffson, Stefan Hallur Stefansson, κ.α.
Μια παγωμένη νύχτα, τον Μάρτιο του 1984, έξω από τη νότια ακτή της Ισλανδίας, ένα αλιευτικό πλοίο και όλοι του οι άντρες βυθίστηκαν στη θάλασσα σ’ ένα μοιραίο ναυάγιο. Μόνο ένας από το πλήρωμα σώθηκε από την τραγωδία. Καταφέρνοντας να κολυμπήσει για έξι ώρες μέσα στον ωκεανό, ο άντρας έφτασε στη στεριά, μόνο για να συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται σε μια ακτή πλημμυρισμένη από θανατηφόρα λάβα, μακριά από κάθε ανθρώπινο στοιχείο ή δυνατότητα βοήθειας.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2,5 / 5
Να λοιπόν και μια αληθινή ιστορία που δεν είναι Αμερικάνικης προέλευσης φέτος. Ο Ισλανδός Baltazar Kormakur (μπορεί το όνομα να μην σας λέει τίποτα, αλλά οι ταινίες Contraband και 2 Guns σίγουρα κάτι σας θυμίζουν) πριν μετακομίσει στο Χόλιγουντ είχε κάνει τεράστια εντύπωση με το “ντόπιο” 101 Reykjavik και επανέρχεται στα πάτρια εδάφη για να αφηγηθεί μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία.
Η ιστορία που εκτυλίχθηκε τον Μάρτιο του 1984, έχει και άλλες προεκτάσεις οι οποίες αν αξιοποιούνταν κατάλληλα, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια ακόμα πιο δυνατή ταινία. Δεν θέλω να αποκαλύψω παραπάνω για την ταινία, ωστόσο η ταινία χωρίζεται σε δυο μέρη. Το πρώτο του συμβάντος, το οποίο είναι εξαιρετικό και δυνατά απεικονισμένο με εντυπωσιακό ρεαλισμό και το δεύτερο που κάπως απογοητεύει και δεν κρατάει την ατμόσφαιρα και την πειστικότητα του πρώτου. Περίμενα περισσότερα πράγματα για τα όσα ακολούθησαν του ατυχήματος, καθότι η ταινία από τα μισά και μετά κάνει μια ανεξήγητη “κοιλιά” και φαίνεται πως ο σκηνοθέτης είναι αμήχανος για το πως θα παρουσιάσει τα γεγονότα, καταλήγοντας σε μια συμβατική, ίσως και Χολιγουντιανή προσέγγιση.
Σίγουρα, η ταινία παρακολουθείται με ενδιαφέρον, ειδικά εφ’ όσον δεν γνωρίζεις την ιστορία. Ωστόσο, εκεί που ο ήρωας σώζεται (δεν είναι spoiler, το λέει και η υπόθεση), περιμένεις το κάτι παραπάνω για να “απογειώσει” την ταινία, το οποίο δυστυχώς δεν έρχεται ποτέ. Ακόμα και οι θεωρίες συνωμοσίας που αναπτύσσονται στο δεύτερο μέρος δεν έχουν την κατάλληλη αξιοποίηση με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι η ταινία τελειώνει λίγο απότομα, ενώ είχε να δείξει και να πεί πράγματα. Η σκηνοθεσία είναι εντυπωσιακή, ειδικά στις σκηνές του ατυχήματος, το σενάριο όμως είναι κάπως στάσιμο και όχι τόσο σφιχτοδεμένο, όπως χρειάζεται για μια ταινία 90+ λεπτών, εκεί όπου χρειάζεται οικονομία χώρου και χρόνου. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, ειδικότερα του πρωταγωνιστή, ο οποίος διαχειρίζεται πολύ καλά τον ήρωα του. Δυστυχώς όμως, ενώ η ταινία ρολάρει κάπου χαλάει το όλο πράγμα και οι υψηλές δυνατότητες, δεν αξιοποιούνται πλήρως.
Παρ’ όλα αυτά το Deep είναι μια ενδιαφέρουσα ταινία που μπορείς άνετα να χαζέψεις κάποια στιγμή στο σπίτι σου, χωρίς να πεις ότι έχασες τον χρόνο σου. Αυτό είναι καλό από την μια, κακό όμως για τις προθέσεις της ταινίας, οι οποίες σίγουρα ήταν υψηλότερες αν κρίνουμε από το γεγονός ότι η ταινία αποτέλεσε την επίσημη συμμετοχή της Ισλανδίας στα Όσκαρ, άσχετα αν δεν κατάφερε να τρυπώσει.
[line]
[author title=”Cineramen” author_id=””]
[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]
[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]
[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]
[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]
[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]