Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΚριτικέςΗ Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά - Κριτική ταινίας

Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά – Κριτική ταινίας

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 2 Average: 3]
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 2 Average: 3]

[line]

Διάρκεια: 89′
Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Στεργιόπουλος, Θεοδώρα Τζήμα, Σύλλας Τζουμέρκας, κ.α.

Χειμώνας. Ο Αντώνης τριγυρνά μόνος του, κοντά σε ένα εγκαταλελειμμένο παραθαλάσσιο ξενοδοχείο. Όλα μοιάζουν ήσυχα και ιδανικά, μέχρι τη στιγμή που ανακοινώνεται στα ΜΜΕ η εξαφάνιση του γνωστού δημοσιογράφου Αντώνη Παρασκευά.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2 / 5

Την συγκεκριμένη ταινία μπορώ να πώ ότι την περίμενα αρκετά, λόγω του γεγονότος ότι υπήρχε μεγάλη (και πετυχημένη συνάμα) προώθηση και συν τοις άλλοις η υπόθεση έδινε ένα ενδιαφέρον και υπόσχεση για ένα καυστικό σχόλιο για την παράνοια της showbiz.

Δυστυχώς όμως, η ταινία σε πολύ μεγάλο βαθμό απογοητεύει. Αυτό γίνεται για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αποφασίζει η σκηνοθέτιδα προς ποια κατεύθυνση θέλει να κινηθεί. Σε αυτό μεγάλο ρόλο παίζει και το αδύναμο σενάριο, το οποίο είναι άκρως επιτηδευμένο με τεράστια κενά (και να φανταστείτε μιλάμε για ταινία ούτε 1,5 ώρα) που ανά διαστήματα αναλώνεται στα ίδια και τα ίδια. Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι απίστευτα κουραστικό από ένα σημείο και μετά, διότι βλέπουμε επαναλαμβανόμενες σκηνές με τον ήρωα σε καθημερινές συνήθειες και δεν μαθαίνουμε πολλά για το παρελθόν του. Αυτό δεν είναι τόσο άσχημο, διότι υπάρχει μια αγωνία (όπως και για την εξέλιξη της ιστορίας), ωστόσο η εμμονή σε αδιάφορες ασχολίες του πρωταγωνιστή περισσότερο αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα, παρά την βοηθούν να “τσουλήσει”. Το αργό πρώτο μέρος έρχεται να διαδεχθεί ένα κάπως πιο υποφερτό δεύτερο μέρος, το οποίο όμως δεν καταφέρνει σε κανένα σημείο να ολοκληρώσει τις προσδοκίες. Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ανατροπή σε κάποιο σημείο, η οποία όμως μένει εντελώς ανεκμετάλλευτη και δεν προσδίδει το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν σε εκείνο το σημείο η ταινία. H Ελίνα Ψύκου δυστυχώς δεν καταφέρνει να δώσει κάτι σε μια ενδιαφέρουσα ιστορία και μοιραία η ταινία ξεχειλώνει με αποκορύφωμα το τελευταίο τέταρτο και απογοητεύει. Μακάρι, πάντως να μας δώσει κάτι καλύτερο στο μέλλον, γιατί είναι καλο να εμφανίζονται καινούργια πρόσωπα με φρέσκιες ιδέες (αρκεί βέβαια να αξιοπούνται κατάλληλα). Θετικό στοιχείο το γεγονός ότι για για ακόμα μια φορά ο Χρήστος Στέργιογλου είναι πολύ καλός και αποδεικνύεται σταθερή αξία.

Σίγουρα έχει πολύ καλά δείγματα σε σκηνοθεσία και φωτογραφία, ωστόσο το επιτηδευμένο στυλ της και η άνευρη εξέλιξη της πλοκής, εμποδίζουν τις προσπάθειες για κάτι καλό. Με βάση τα όσα είχαμε ακούσει και διαβάσει, σίγουρα μιλάμε για την πρώτη μεγάλη απογοήτευση της χρονιάς.

[author title=”Title” author_id=””]

[share title=”Title” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

 

Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ