Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
Cineramen Rebranded Logo

Φανατικοί του κινηματογράφου με αγάπη για κριτικές, αφιερώματα και πρόσφατες ειδήσεις από το χώρο της μεγάλης και της μικρής οθόνης, αλλά και από τον κόσμο των videogames. 🎥🍿👾

ΑρχικήΤαινίεςΚοινωνικέςShame - Κριτική ταινίας

Shame – Κριτική ταινίας

Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 5 Average: 2.8]
Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 5 Average: 2.8]

[line]

[dropcap]Ο[/dropcap] 30χρονος Brandon περιπλανιέται στους δρόμους της Νέας Υόρκης προσπαθώντας μέσα από ένα σύμπαν τυχαίων σεξουαλικών συνευρέσεων της μιας βραδιάς να βρει τον εαυτό του ή μάλλον να ξεχάσει αυτό που πραγματικά είναι. Η ανιαρή καθημερινότητα της πρωινής του εργασίας, αντισταθμίζεται με ξέφρενες νύχτες, όργια, σεξουαλικές αποπλανήσεις και περιπλανήσεις. Θεωρεί ότι το σεξ είναι η δύναμη του, το μοναδικό στοιχείο που καθορίζει τη ζωή και την προσωπικότητά του, προσπαθώντας έτσι να κρύψει την συναισθηματική του ανωριμότητα και την ανικανότητά του να επικοινωνήσει ουσιαστικά με τους γύρω του. Όταν η μικρότερή του αδερφή έρχεται απρόσμενα στη Νέα Υόρκη για να μείνει για λίγο μαζί του, ο κόσμος του Βrandon αρχίζει να κλονίζεται.

 

Μετά την τεράστια επιτυχία τους στην συνεργασία τους στο Hunger, ο Steve McQueen ξανασκηνοθετεί τον ηθοποιό που ανέδειξε σε μια διφορούμενη σινεφιλ ταινία. Το Shame θέτει προβληματισμούς και απλά ζητήματα της εποχής (ειδικά στην μουντή και κάπως απόμακρη Νέα Υόρκη), που δείχνουν ότι τα χρήματα και οι ανέσεις δεν φέρνυν πάντα την ευτυχία.

Οι διέξοδοι που βρίσκει ο “κλειστός” πρωταγωνιστής (φανταστικός ο Μάικλ Φασμπέντερ) για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις είναι και διότι επιζητά να βρεί παρέα στην μονότονη και μοναχική ζωη του, παρά το γεγονός πως αρνείται πεισματικά να δεσμευτεί με ανθρώπους, ακόμα να έχει και δεσμούς με την οικογένεια του με την ιδια την αδελφή του.

Ο ΜcQueen μιλάει πιο πολύ με τις εικόνες και χρησιμοποιεί διάφορες κρυμμένες ή μη αλληγορίες για να περάσει τα μηνύματα του. Η μουντή Νέα Υόρκη τον διευκολύνει πολύ στο έργο του και την χρησιμοποιεί έξυπνα όπου χρειάζεται (έχει κάποια εξαιρετικά σκηνοθετημένα πλάνα). Υπάρχουν πολλές προκλητικές σκηνές που βλέπουμε και καλό θα είναι να τις συνηθίσει όποιος επιλέξει να δει την ταινία, αλλά καμια απλά για να προκαλέσει.

Ειδική μνεία αξίζει η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ερμηνεία του εξαιρετικά ταλαντούχου Mάικλ Φασμπέντερ , ο οποίος καταφέρνει να κερδίσει τον θεατή. Τρομερή παρουσία και είναι πολύ άδικο, που αγνοήθηκε από την Ακαδημία (ο τρίτος εκείνης της χρονιάς μετά τους Di Caprio του J. Edgar και Μichael Shannon του Take Shelter) διότι πρόκειται σίγουρα για μια από τους πιο στιβαρούς ρόλους της χρόνιας σ’ έναν εξαιρετικά δύσκολο χαρακτήρα δίνοντας και μια τρομερή physique ερμηνεία.

Συνοψίζοντας, σε όσους αρέσουν οι σινεφίλ ταινίες, που “μιλάει” η εικόνα, ωραία σκηνοθεσία και όχι πάρα πολλούς διαλόγους θα τους αρέσει αυτό το αριστούργημα, οι υπόλοιποι καλύτερα να απέχουν.

Διάρκεια: 95′
Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Φασμπέντερ, Κάρεϊ Μάλιγκαν, Έιμι Χάργκριβς, κ.α.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 4 / 5

[author title=”Cineramen” author_id=””]

[share title=”Share” facebook=”true” twitter=”true” google_plus=”true” linkedin=”true” pinterest=”true” reddit=”true” email=”true”]

[content_band bg_color=”#e4e4e4″ border=”all”] [container] [custom_headline style=”margin: 0;” type=”center” level=”h4″ looks_like=”h4″ accent=”true”]Δείτε ακόμα στο Cineramen[/custom_headline] [/container] [/content_band]

[recent_posts count=”1″ orientation=”horizontal” category=”kritikes”] [recent_posts count=”1″ no_image=”true” orientation=”vertical” category=”trailers” offset=”2″ ]

[recent_posts count=”1″ category=”afierwmata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”themata” no_image=”true”]

[recent_posts count=”1″ category=”eidiseis” no_image=”true”]

 

Νίκος Δρίβας
Νίκος Δρίβαςhttps://www.cineramen.gr
Δημιουργός και συντάκτης του Cineramen αλλά κυρίως φανατικός του σινεμά.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΑ

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Νομιζω οτι ολη η ταινια στηριζεται πανω στην ερμηνεια του Φασμπεντερ. Παιζει με ολους τους μυς του προσωπου του,με ολες του τις εκφρασεις…Το ανικανοποιητο,η απελπισια,η απογνωση που μενει παντα στον εθισμενο φαινεται σε ολες τις σκηνες,σ ολα τα γκρο. Το παρανοικο αλλα ταυτοχρονα σπαρακτικο γελιο του στη σκηνη στο μπαρ, και ιδιως οι εκφρασεις ηδονης-πονου στη σκηνη στο τελος, η απεγνωσμενη προσπαθεια του για κορυφωση ,το βουβο κλαμα του( εκει οπου τον λες ακομα και ασχημο ),δειχνουν οτι πραγματικα προκειται για εναν μεγαλο ηθοποιο. Βεβαιως υπο την καθοδηγηση ενος μεγαλου σκηνοθετη και εικαστικου!

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ