Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0]
Διάρκεια: 104′
Πρωταγωνιστούν: Γκάμπριελ Μπερν, Όλγα Κουριλένκο, Ζόι Ντόιτς, Λούσι Φράι, κ.α.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 0,5 / 5
Η Ρόουζ Χάθαγουεϊ και η Λίζα Ντραγκομίρ δεν είναι δύο συνηθισμένα δεκαεπτάχρονα κορίτσια και η ακαδημία του Αγίου Βλαντιμίρ δεν είναι ένα συνηθισμένο σχολείο. Είναι ένα κρυφό μέρος στα απάτητα δάση της Μοντάνα, όπου οι νεαροί βρικόλακες, τα Μορόι, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους και τα Νταμπίρ, μισά άνθρωποι και μισά βαμπίρ, εκπαιδεύονται ώστε να τους προστατεύουν. Η 17χρονη Ρόουζ Χάθαγουεϊ (Ζόι Ντατς) είναι Νταμπίρ και η αποστολή της είναι να προφυλάσσει την καλύτερη της φίλη Λίζα Ντραγκομίρ (Λούσι Φράι), η οποία είναι η πριγκίπισσα των θνητών βαμπίρ Μορόι.
Είχαμε αναφέρει και παλαιότερα ότι με το που βγει κάποια ταινία, που αυτόματα “ανοίγει” ένα νέο είδος ταινιών, τότε υπάρχουν πολλές που προσπαθούν να τις μιμηθούν μετέπειτα. Το ίδιο ισχύει και με το Twilight και τα παρακλάδια του. Η δημοφιλής ταινία, εκτός από το γεγονός ότι σε 5 ταινίες δεν προσέφερε παρά ελάχιστες συγκινήσεις, έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς δημιουργούς να βγάλουν αντίγραφα των ταινιών αυτών.
Το Vampire Academy αποτελεί μια ακόμα εφηβικό πανηγυράκι, χαοτικό, βαρετό και χωρίς κάποιο λόγο ύπαρξης. O Mark Waters, σκηνοθέτης του αξιοπρεπέστατου Mean Girls, φτιάχνει μια ταινία που είναι και low budget και low προσδοκιών που θυμίζει πιο πολύ φθηνή βιντεοταινία τρίτης διαλογής, παρά μια παραγωγή η οποία κατέληξε να βγει και στους κινηματογράφους.
Ένα από τα (πολλά) βασικά προβλήματα στο Vampire Academy είναι η αναιμική πλοκή, η οποία δεν καταφέρνει να κεντρίσει σε κανένα σημείο το ενδιαφέρον του θεατή. Aπό τα πρώτα λεπτά της ταινίας είναι φανερό ότι πρόκειται για αρπαχτή, μιας και οι διάλογοι είναι αστείοι, οι ηθοποιοί στην καλύτερη ερασιτέχνες (αλήθεια τι δουλειά έχει ο Gabriel Byrne εδώ;) και η εξέλιξη της πλοκής είναι εντελώς γελοία, ειδικά από τα μισά και μετά.
Είναι απόλυτα δεκτό μια ταινία να στοχεύει σε ένα ειδικό κοινό (άλλωστε και αυτή βασίζεται σε βιβλίo που απευθύνονται αποκλειστικά σε εφήβους), αλλά κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει όταν εξόφθαλμα η ποιότητας της ταινίας είναι πολύ χαμηλού επιπέδου και κυρίως δεν προσφέρει διασκέδαση.
Χωρίς αρχή, μέση και τέλος το Vampire Academy αποτελεί μια οδυνηρή εμπειρία για όποιον την επιχειρήσει καθώς όσο προχωράει η ταινία δεν βρίσκεις ούτε ένα λόγο για να κρατήσεις το βλέμμα σου στην οθόνη.
Ένα από τα (πολλά) βασικά προβλήματα στο Vampire Academy είναι η αναιμική πλοκή, η οποία δεν καταφέρνει να κεντρίσει σε κανένα σημείο το ενδιαφέρον του θεατή. Aπό τα πρώτα λεπτά της ταινίας είναι φανερό ότι πρόκειται για αρπαχτή, μιας και οι διάλογοι είναι αστείοι, οι ηθοποιοί στην καλύτερη ερασιτέχνες (αλήθεια τι δουλειά έχει ο Gabriel Byrne εδώ;) και η εξέλιξη της πλοκής είναι εντελώς γελοία, ειδικά από τα μισά και μετά.
Είναι απόλυτα δεκτό μια ταινία να στοχεύει σε ένα ειδικό κοινό (άλλωστε και αυτή βασίζεται σε βιβλίo που απευθύνονται αποκλειστικά σε εφήβους), αλλά κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει όταν εξόφθαλμα η ποιότητας της ταινίας είναι πολύ χαμηλού επιπέδου και κυρίως δεν προσφέρει διασκέδαση.
Χωρίς αρχή, μέση και τέλος το Vampire Academy αποτελεί μια οδυνηρή εμπειρία για όποιον την επιχειρήσει καθώς όσο προχωράει η ταινία δεν βρίσκεις ούτε ένα λόγο για να κρατήσεις το βλέμμα σου στην οθόνη.